اهمیت درجه حرارت اولیه بر پیش‌گویی سرنوشت نهایی بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

مقدمه: مطالعات مختلفی در زمینه پیش بینی سرنوشت نهایی بیماران با ترومای متعدد انجام و عوامل مختلفی در این زمینه شناسایی شده‌اند. در این مطالعه اثر درجه حرارت اولیه بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بر سرانجام آن‌ها و ارتباط آن با سایر عوامل بالینی و آزمایشگاهی بررسی شده است. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کوهورت می‌باشد. در دوره زمانی فروردین 1388 لغایت فروردین 1389 بیماران ترومایی 16 تا 75 ساله بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان رسول اکرم (ص) وارد مطالعه شدند. دمای آگزیلاری روز اول و دوم بستری، درجه کمای گلاسکو، فشار خون سیستولی، قند خون و تعداد گلبول‌های سفید خون بیماران در زمان ورود ثبت و ارتباط آن‌ها با یکدیگر و سرانجام بیماران بررسی شد. یافته‌ها: در طول یک سال 93 بیمار وارد مطالعه شدند. دمای زیر بغلی روز اول و دوم بیماران با مرگ و میر و درجه کمای گلاسکو ارتباط آماری معناداری داشت. همچنین درجه حرارت روز اول با فشار خون سیستولی در زمان پذیرش ارتباط داشت. به بیان دیگر، دمای پایین‌تر نشانه مرگ و میر بیش‌تر، درجه کمای گلاسکو کم‌تر و فشار خون سیستولی پایین‌تری در این بیماران بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که درجه حرارت اولیه بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه می‌تواند فاکتوری قابل اعتماد برای پیش بینی سرنوشت نهایی این بیماران باشد، به طوری که بیماران تب دار در مقایسه با بیماران با درجه حرارت پایین‌تر سرانجام بهتری را پیش رو خواهند داشت.